Şu anda en ön cephede savaşıyorlar.

Özel timler onlardan oluşuyor.

Her tarafı tuzaklanmış yollarda yürüyen, evlere ilk giren onlar.

Onlarca cana mal olan el yapımı patlayıcılara ilk müdahaleyi de onlar yapıyor.

Toplam mevcutları 110 bin kadar.

Türk Ordusu’nu savaşan bir beden olarak düşünürseniz, onlar bu bedenin omurgası.

Evet. Astsubaylardan söz ediyorum…

Tanıdığımızı sandığımız ama haklarında pek az şey bildiğimiz astsubaylardan…

Taşıdıkları rütbenin Göktürk Veziri Tonyukuk’a kadar gittiğini bilir misiniz?

Tarih kitaplarında pek rütbeleri yazılmaz. Kurtuluş Savaşı‘nın ilk uçuşunu yapan kahraman pilotumuz Vecihi Hürkuş veya Antep savunmasının önder askeri Kılıç Ali‘nin astsubay olduğunu pek kimse bilmez. Ya Seddülbahir kahramanı Bigalı Mehmet BaşÇavuş‘u bilir mi? Sanmam.

Hangi birini yazayım, o kadar çok ki…

Ya dünya tarihi?

İşte Kızıl Ordu‘nun Genelkurmay Başkanı Gedikli BaşÇavuş Krilenko.

Bolşevik Devrimi, Çarlık döneminden kalan bütün askeri sistemi yerle bir etti. Ordudaki bütün subayların komuta etme yetkisini ellerinden alındı. Bütün rütbeler, apoletler, madalya ve rozetler kaldırıldı. Herkes aynı sade üniformayı giydi. Rütbeler yerine, Tabur Komutanı, Kolordu Komutanı gibi unvanlar kullanıldı.

Şaşıracaksınız: Milli Mücadele yıllarında Sovyetler ile sıkı bir ittifak yapan Türk Ordusu üzerinde de ciddi etkiler oldu. Türk askerleri; apoletlerini sökmeye, rütbeleri assubaylar gibi kollara takmaya ve hatta üniformalarına orak-çekiçli, kızıl yıldızlı armalar diktirmeye başladı. İş o noktaya varmıştı ki, bu duruma engel olamayan Kazım Karabekir, bu armaların takılması için günlük emir yayınladı.

Neyse, tarihe dalmayayım; konumuz assubaylar!

“MAO’NUN ASKERLERİ”

Deniz Gezmiş de onların hak arayışlarını savundu.

Onlar dediğim, astsubaylar.

Cumhuriyet Devrimi’nin eşit yurttaşlık ilkesi zamanla unutuldu. Katı toplumsal sınıflaşma ilk olarak orduda başladı. Padişahı gönderenler, Paşa’yı yasaklayanlar yıllar içinde nüfuza/rütbeye yenik düştü!

Bundan en çok etkilenenler ordunun emekçisi astsubaylar oldu.

Önce, küçük zabittiler, yani subaydılar, rütbeleri omuzdaydı. Zamanla rütbeleri ellerinden alındı. Gedikli Zabit, Gedikli BaşÇavuş ve Gedikli Erbaş oldular. En sonunda 1951‘de assubay oldu.

1950′lili yıllar Demokrat Parti dönemi olduğu için “Menderes’in Askerleri” olarak tanındılar!

Oysa sadece isimleri değişmişti; ezilmişlikleri değil!

1960‘lı yılların hak arama rüzgarından etkilendiler. Eşleriyle meydanlara çıkıp seslerini duyurdular. Bu kez 12 Mart 1971 askeri darbecileri tarafından “Mao’nun Askerleri” diye suçlandılar!

 Fakat dönem neoliberalizm dönemiydi ve tek ölçü birimi vatanseverlik değil, paraydı! Assubaylar hep fedakarlık yaptı.

Böyle, böyle bugünlere gelindi.

Bugün assubaylar, emperyalizmin taşeronu teröristlere karşı ön cephede savaşıyor. Polis ile aynı mevzide şehit olup, aynı mezarlığa gömülüyorlar. Ama… Yüksekokul mezunu polis mesleğe 9/2 maaş derecesinden başlarken, aynı tahsil derecesindeki assubay ondan bir adım geriden, 9/1′den başlıyor!

Assubay 2’nci sınıf insan muamelesi görmek istemiyor.

Buna benzer birçok sorunları var assubayların. Örneğin, IŞİD tarafından pusuya düşürülüp kaçırılan assubayı, “ordunun şanına leke sürdüğü” için ordudan atan sistem, ona normal zamanda temsil tazminatı vermeyi reddediyor! Subaya verip assubaya verilmeyince de silah arkadaşlığı zarar görüyor.

Örnekleri sıralamaya gerek yok. TSK’da ‘Mehmetçik Ruhu‘nu canlı tutmak için sistemli bir değişikliğe gitmek şart.

ASSUBAYLAR HAKKINDA

Gazi Assubay Oktay Yıldırım, Silivri Cezaevi’nde koğuş arkadaşım.

Samizdat kitabımda yazmıştım:

“Koğuş önündeki avlu, tarih mektebi oldu bizim için. Oktay Yıldırım konuyu hep haklı olarak yazmakta olduğu kitabına getiriyor: Harp okullarının müfredatı nasıl, hangi ihtiyaçtan değiştirildi? NATO’nun bunda etkisi neydi? Türk Ordusu’ndaki Prusya ekolü neden yok edildi? Soruları ardı ardına geliyordu…”

Oktay Yıldırım o dönem, “Tarihsel ve İdeolojik Yönüyle Mehmetçik” kitabına çalışıyordu.

Bugün elimde yeni kitabı var: “Astsubay Hakkında Her Şey.”

Bir çırpıda merakla okudum. Gördüm ki, TSK’da sistem sorunu var.

Ancak Oktay Yıldırım salt şikayet etmiyor; öneriler sıralıyor.

Örneğin, ortak askeri okullar öneriyor. Lise düzeyinde aynı okullardan mezun olup başarılarına göre subay ve astsubay olarak ayrılmış bir ordu komuta kademesi üzerinde duruyor. Böylece silah arkadaşlığının daha da güçleneceğini söylüyor.

Örneğin, çifte sicil sisteminin büyük bir nitelik sıçramasına neden olacağını iddia ediyor.

Bu konularda, İngiltere ve Amerika’da yapılan araştırmaları, röportajları sıralıyor.

Odatv.com

Sayın Soner Yalçın’a AjansHaberal’ın notu:

Osmanlı ordusunda Küçük Zabitlerin rütbeleri, bugünkü Bulgar Ordusunda olduğu gibi omuzlarda idi. (Bakınız Küçük Zabit Pilot Başçavuş Vecihi Hürkuş, Başçavuş Çerkez Ethem resimleri) Daha sonra sol kola indi. Küçük Zabitlerin yarıdan fazlası daha sonra subaylığa nasp edilirdi.

Assubay adını alıp, NATOya girdikten sonra aynı Amerikan Ordusu Assubay rütbesine benzer bu günkü rütbe sistemine geçildi. Sadece Amerikalının rütbe ortasında yıldız varken, Türklerin rütbe ortasında ayyıldız var.

Küçük Zabit iken verilen tabanca ve kılıç, isim değişikliğinden sonra geri alındı. 1980‘li yıllarda tabancalar tekrar verilmeye başlandı, ama kılıçlar halen hak sahiplerine verilmedi.

Bazen bir assubayın, karargahtaki bir Albayın görevini bile vekaleten yürüttüğü görülmüştür. Kadrosu binbaşı olan Tabur İkmal Subayı(S-4) yerine atanan Kıdemli Başçavuş vardır. Ancak o subaylar o görevleri nedeniyle aldıkları ödenekleri, yerine atanan assubaylara nedense ödenmez.

Tank Bölük Komutanı yıllık izine ayrıldığında bölükte mevcut Assubaydan daha rütbeli olan Asteğmen, yakındaki bölüğe geçici göreve gönderilir, Bölük, uzun yıllar askeri tecrübe sahibi olmuş Kıdemli Assubaya emanet edilir şekilde uygulamalar yapılırdı.

Ama 2 yıl fazla tahsil yapmış diye asteğmen olarak askerlik yapan, örnek olarak bir kimyagerin o assubayın üstü olmasının ne kadar abes bir anlayış olduğu halen anlaşılamamış, 6 yıl tahsil yapan doktorlar dışında yedek subay alınmaması gerektiği, üni mezunlarının ancak yedek assubay olabileceği gerçeğini görmek gerekir.

Zaten ordumuzdaki assubayların çoğu 4 yıllık bir üniversite mezunu olup, Daha sonra Milli Savunma Üniversitesinde 2 yıl daha Yüksek Okul okuduktan sonra astsubay olmuşlar, yani Üniversiteyi 6 yıl okumuşlardır..