Hayırlı Gecelerin Şerri Kandiller / Erhan Aktaş

Kur-an’ın önermediği, peygamberimiz(sav)’in hayatında yer vermediği ve sahabe döneminden çok sonraki dönemlerde ihdas edildiği anlaşılan beş adet “UYDURUK” gecemiz(!) var.
“KANDİL GECELERİ” adı altında kutsanan ve kutlanan bu “mübarek(!)” geceler şunlardır:

1- MEVLİD KANDİLİ: Rebiyülevvel ayının on ikinci günü kutlanır.
2- REGAİP KANDİLİ: Recep ayının ilk cuması kutlanır.
3- MİRAC KANDİLİ: Receb’in yirmi yedinci günü kutlanır.
4- BERAAT KANDİLİ: Şaban ayının on beşinci günü kutlanır.
5- KADİR KANDİLİ: Ramazan ayının yirmi yedinci gecesi kutlanır.

1- MEVLİD KANDİLİ: Peygamber efendimizin, miladi 571 yılında, hicri aylardan Rebiyülevvel ayının on ikinci gecesinde doğmuş olmasına atfen icad edilmiş bir gecedir.
2- REGAİB KANDİLİ: Regaip, elde edilmesi arzu edilen değerler anlamına gelmektedir.

Allah’ın kullarına bol bol rahmet ve bağışta bulunduğuna inanılan gece olarak Recep ayının ilk perşembesini cuma gününe bağlayan gece olarak icad edilmiştir.

3- MİRAÇ KANDİLİ: Recep ayının yirmi yedinci gecesinde peygamber efendimizin göğe yükselerek Allah’la buluşmasına(!) atfen icat edilmiştir.

4- BERAAT KANDİLİ: Şaban ayının onbeşinci gecesi kutlanan “berat kandili” ise günahlardan, borçlardan ve her türlü cezadan kurtulma, beraat anlamına gelmektedir.

5- KADİR KANDİLİ: Ramazan’ın yirmiyedinci gecesi olarak kutlanan “kadir kandili” ise Kur-an’ın indirildiği geceye atfen icat edilmiştir.

Din adına uydurulan bu türden kutsal gece ve günlerin, İslam aleminde büyük bir kabul görmüş olması ve müslümanların müslümanlığına, dolayısı ile İslam’a büyük yarar sağladığı konusundaki ittifak;
Din adına uydurulmuş şeylerin, gerçek dinin yerini nasıl almış olduğunun açık bir göstergesidir.
Bu türden gün ve gecelerin kutlanmasından ve kutlanma şeklinden Kur-an’da bir tek kelime bile söz edilmemektedir.
Keza, Allah rasulü ve sahabesinin hayatında da kutladıkları kutsal gün ve gece bulunmamaktadır.
Buna rağmen daha sonraki dönemlerde Müslümanların inancında ve hayatında bu kadar önemli yer alması, “cahiliyenin” yeniden İslam’a sızmış olduğunu ortaya koymaktadır.
Bu kuşatılmışlık öylesine baskın bir durumdadır ki:
Bunların bidat ve hurafe olduğuna inanan bir çok kimse dahi halkın levminden korktuğu ve itibar kaybetmemek için SUSMAYI TERCİH ETMEKTEDİR.

Ciltler dolusu kitaplarla bu türden gün ve gecelerin önemi anlatılmış olunsa da, yararları(!) saymakla bitirilemese de, eşi ve benzeri olmayan kutsal şeyler olarak görülseler de aslında bunların cahili düşüncenin uydurması olduğunu Kur-an’la akleden herkes anlamaktadır.
Birazcık olsun gerçeği idrak etmiş olanlar şu gerçeği görmektedirler:
Müslümanların İslam’dan uzaklaşılmış olmalarının temel nedenlerinden biri de bu tür uyduruk gün ve gecelerdir.
Zira, bunlar ve benzerleri uyduruk şeylerle İslam’ın içi boşaltılmıştır.
İslam’ın hayata hakim olmasının, hayatın tamamını kapsamasının önüne geçilmiş;
Müslümanların Kur-an’la bağlantıları kesilmiştir. Farkında olunsun veya olunmasın, hangi niyetle yapılmış olunursa olunsun bu tür bir anlayış sonuç olarak Kur-an’dan uzaklaşma, onu terk etmeye neden olmuştur.
Bu aslında küfre rucu etmenin değişik bir versiyonudur.
Kur-an’ın hakimiyet alanın daraltılmasıdır.
Diğer bir deyimle dinin ruhbanlaştırılmasına geçiş sağlamada önemli bir kırılma noktasıdır.

KURAN’DA SÜREKLİLİK ESASTIR
Kur-an zamanın ve hayatın tamamına hiçbir boşluk bırakmaksızın hakim olmak istemektedir.
Zamanın ve mekanın tamamı Allah’ındır.
Allah’ın yanında üstün zaman ve mekan yoktur.
Hiçbir gün ve zaman bir başka gün ve zamandan üstün değildir.
Günah ve sevap, hayır ve şer işlendiği zamana ve güne göre artıp eksilmez.
Artma ve eksilme amele göre belirlenmektedir.
Hangi zaman diliminde veya günde yapılmış olunursa olunsun o zamanın ve günün yapılan şeyin değerini arttırma ve eksiltme gibi bir özelliği yoktur.
Haram olan bir şeyi yapan kimse bunu ne gün ve zamanda yaparsa yapsın haramlığın derecesine etkisi olmaz.
Veya sevap olan bir şeyi yapan bir kimse bunu ne zaman ve gün yapmışsa yapsın, zaman ve gün o sevabın derecesini etkilemez.
Ne var ki gereğince akletmeyenler araçla amacı birbirine karıştırdığı için bu gerçeği kavrayamamaktadırlar.

Elbetteki Kur’an, başta kadir gecesi olmak üzere Ramazan ayı, cuma günü, Kâbe, Arafat, Mescid-i Haram gibi birçok gün ve mekandan söz etmektedir.
Ancak, Kur’an’ın bunlardan söz etmiş olması bizatihi o gün ve mekanların bir önemleri olmasından değildir.
O günleri ve mekanları önemli kılan şey onlarda yapılması istenen ibadetlerdir.
Yani kutsal olan, bizatihi Ramazan ayının kendisi değil, o ayda oruç tutulmasıdır.
Kutsal olan kadir gecesinin kendisi değil, Kur’an’ın o gecede indirilmiş olmasıdır.
Önemli olan cuma gününün kendisi değil, cum’a namazıdır.
Bu gün ve mekanların önemli oluşlarının nedeni bu gün ve mekanların kendileri değil, onlarda yapılan ibadetlerdir.
Yoksa bütün yeryüzü ve bütün zamanlar Allah’ındır. Örneğin oruç Ramazanda değil de Muharrem ayında olsaydı o zaman Muharrem ayı önemli olacaktı.
Demek ki önemli olan ayın kendisi değil oruçtur.
Diğer bir deyimle oruç Ramazan ayı için değil Ramazan ayı oruç için vardır.
Cuma namazı cuma günü için istenmemiş, cuma günü cuma namazı için seçilmiştir.
Eğer cuma gününde cuma namazı olmasaydı, cumanın gün olarak diğer günlerden bir farkı olmayacaktı.
Eğer oruç olmasaydı Ramazan’ın diğer aylardan bir farkı olmayacaktı.
Eğer Kur-an kendisinde indirilmeseydi kadir gecesinin diğer gecelerden bir farkı olmayacaktı.

Şu husus çok önemlidir: Kur-an bizden devamlı müslüman olmayı mı, yoksa belli gün ve gecelerde müslüman olmayı mı istiyor?

Cennetin bedeli “devamlı müslümanlık” mıdır yoksa belli gün ve gecelerle yetinen müslümanlık mıdır? Devamlı müslüman olmak mı daha doğrudur, yoksa belli gün ve gecelerde müslüman olmak mı?

Kur-an bizden, İslamı, hayatın ve zamanın tamamına hakim kılmamızı istemektedir.
Kur-an, müslümanın, müslümanlığının sürekli olmasını istemektedir.
Kur-an, Müslümanı İslam’ın tamamından sorumlu tutmaktadır.

Kur-an’da, sadece belli gün ve gecelerde ve belli ibadetlerle sınırlı bir islam anlayışı da yoktur.
Yalnızca belli gün ve gecelerde ve belli ibadetler ne Allah’ın, ne de peygamber(sav)’in kabul edebileceği tarz bir müslümanlık değildir.
Allah ve rasulü müslümanları hayatın tamamında, İslam’ın tamamından sorumlu tutmaktadır.
Müslümanlık yalnızca belli gün ve gecelerde yapılan şeylerden ibaret değildir.
O hayatın tamamını kuşatmıştır.
Ona inancı ve saygısı olan, onun belli bir kısmıyla yetinmez.
Haftada bir gün namazla, belli gecelerde sabaha kadar ibadetle, bir ay oruç tutmakla müslüman olunmayacağını bilir.
Kur-an, kendisine iman eden ve tâbî olanlardan, hükümlerinin tamamına uymasını istemektedir.
Yalansız bir hayat,
hilesiz bir ticaret,
malıyla ve canıyla Allah yolunda cihat,
Allah’ın verdiği nimetlerden infak,
İslam’ın hayata hakim kılınması için mücadele,
cömertlik,
muhtaçlara yardıma koşmak,
dürüst olmak,
kısacası insana ve hayata dair her konuda Kur-an’a tabi olmaktır müslümanlık.
Kurtuluş Kur-an’ın tamamına tabi olmaktadır.
Onun gösterdiği yoldan gitmektedir.

Yaşadığımız hayatta Kur-an’ın tanımladığı bir İslam yoksa, müslümanlar Kur-an’ın öngördüğü müslümanlar değillerse, bunda “araçla” “amacı” birbirine karıştıran çarpık düşüncenin çok büyük payı vardır.
Güya masumiyet ve güzellik adına, güya iyilik ve hoşgörü adına İslam’ı zamana ve mekana göre bir din haline getirenler içinde bulunduğumuz durumun müsebbibleridir.
Bu çarpık zihniyetin ürettiği anlayışta aslında İslam’ın hayatın tamamına hakim olma talebi pasifize edilmektedir.
Bu çarpıklığın, yalnız Kur-an’la bağını koparmış, cahili düşüncenin rotasına girmiş olanlarda değil, ömrünün büyük bir kısmını Kur-an’la geçirmiş olanlarda da bulunması anlaşılır gibi değil.

2 Kasım 2005 tarihli zaman gazetesindeki köşesinde Ali Bulaç bu çarpık düşünceyi şu şekilde sergilemektedir: “Allah bize zaman zaman kurtuluş(felah) fırsatları vermektedir.
Ramazan ayı, cuma günü, kadir gecesi, Mescid-i Haram (Ka’abe’nin tavafı, Arafat, Müzdelife, Mina ve diğer iki mescidin (Mescid-i Nebevi, Mescid-i Aksa) bereketine iştirak etmek, bu kurtuluşun imkanlarıdır.”
Bu tespit ilk bakışta masum görülse de zihniyet olarak Kur-an’ı bir bütünlükten uzak, indirgemeci bir anlayışı ortaya koymaktadır.

Aslında bütün inanç ve düşüncelerde kutsal gün ve geceler var.
Bizdeki kutsal yer, gün ve geceleri uyduranlar, insanları inandırmak için yalanlarını peygamber efendimize söyletmişlerdir.
Bu konudaki hadislerin tamamı uydurmadır.
Zira Allah’ın resulü Kur-an’a ters bir söz söylemez.
Zaten hadis kritiği yapanlar da bu hadisleri sahih bulmamaktadırlar.
Birazcık aklı olan bu hadislerin uydurma olduklarını hemen anlar.
Örneğin kadir gecesi ile ilgili hadislere bakıldığında hadislerin birbirleriyle çeliştikleri, kendi içlerinde de tutarsız oldukları açıkça görülmektedir.
Kadir gecesinin zamanı ile ilgili Kütüb-i Sitte’de bir çok hadis var: bu hadislerin kimine göre kadir gecesi Ramaza’nın ilk gecesi, kimine göre son on gecesinin tekli olanlarında, kimisine göre yirmi yedinci gecesi, kimisine göre tamamının her hangi bir gününde, kimisine göre on beşinci gecesindedir.
şimdi bunların hangisi doğru?
Peygamber(sav)’in her seferinde farklı tarih vermesi mümkün mü?
Bir hadiste de Allah’ın bu geceyi önce bildirdiğini sonra da unutturduğu söylenmektedir.
Güya bilinmesin ki Müslümanlar bütün bir ay boyunca ibadet etsinlermiş.
Biraz düşünecek olursak kadir gecesinin peygamberimiz tarafından çok net bir şekilde bilinmesi gerekir.
Zira Kur-an o gecenin Ramazan ayında vahyin ilk indiği gece olduğunu söylüyor.(Bakara -185)
peygamber efendimiz kendisine vahyin hangi gece geldiğini nasıl bilmez.

Kadir gecesi ile ilgili hadislere içerik olarak bakıldığında da uydurma oldukları açıkça belli olmaktadır.
O gece ibadetle geçirenin bütün günahlarının af edileceği, annesinden yeni doğmuş çocuk gibi günahsız hale geleceği ifade edilmektedir.
Böyle bir anlayışı Kur’an yüzlerce ayette yalanlamaktadır.
Günah ve sevapla ilgili, amellerle ilgili ayetlere bakıldığında hayra ve şerre zerre kadar da olsa kim ne yapmışsa karşılığını görecektir.
Ayrıca kadir gecesinden bir gün önce ölene, kadir gecesinden bir gün sonra günahları tamamen sıfırlanmış olarak ölene göre haksızlık yapılmış olmaz mı?
Keza geçmiş toplumların kadir geceleri yoktu.
Onların günahlarını sıfırlama şansları da yoktu.
Allah’ın kulları arasında böyle bir ayırım yapması mümkün mü?

Kadir gecesinin gece olarak diğer gecelerden bir farkı yoktur.
Onu kutsal kılan, onu şerefli ve mübarek yapan o gecede vahyin gelmiş olmasıdır.
Onun bin aydan daha hayırlı olduğunun söylenmesi Kur-an’ın önemini vurgulamak içindir.
Vahyin inmesi o kadar değerlidir ki inmeye başladığı geceye diğer gecelere göre bin aydan daha fazla değer katmıştır.
Değer, gecenin kendisinde değil vahiy’dedir.

Kadir gecesi her yıl tekrar eden bir gece de değildir.
Bütün zaman içinde bir kez olan bir gecedir.
O da Kur’an’ın ilk kez vahyedilmeye başladığı gecedir.
Bir başlangıçtır.
Kaldı ki Ramazan ayı her yıl on gün ileri geldiğinden kadir gecesi ilk Ramazanda gelmiş olsa da Ramazan’la birlikte o da öne alınan bir tarih olamaz.
Ancak otuz üç yılda bir aynı Ramazan’a denk gelebilir